Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Θα πίστευα μόνο σε ένα Θεό που ξέρει να χορεύει. Friedrich Nietzsche


Εγώ και ο χορός - Μέρος 5ο

«ΠΑΜ» Πρώτη νότα, σαν δυνατό χτύπημα καρδιάς.Ταυτόχρονα ανάβει ο προβολέας πάνω μου, σπάει το σκοτάδι. Μια γυναίκα είναι καθισμένη σταυροπόδι σε μια καρέκλα και κοιτάει αριστερά, ενώ ένας άντρας που βρισκόταν πίσω της και θέλει να αποσπάσει την προσοχή της κινειται μπροστά και δεξιά, ώστε να έρθει δίπλα της.
«ΠΑΜ» δεύτερη νότα, δεύτερος χτύπος. Ο άντρας ακουμπάει τη γυναίκα στον ώμο, πλησιάζει κοντά πολύ κοντά και εκείνη με ένα απότομο τίναγμα του κεφαλιού, με την έκλπηξη που της προκάλεσε το απρόσμενο άγγιγμα γυρίζει και τον κοιτάζει.
«ΠΑΜ» Τρίτη νότα. Την πιάνει από το χέρι και την τραβάει ενώ εκείνη σηκώνεται από την καρέκλα. Τα κορμιά τους είναι σε απόσταση χιλιοστών, νιώθει ο ένας την ανάσα του άλλου.
«ΠΑΜ» Τέταρτος χτύπος. Η γυναίκα τραβιέται λίγο, κάνει ένα γύρο την καρέκλα και κάθεται ακριβώς απέναντι από τον άντρα. Έχει σηκώσει το ένα πόδι και το έχει ακουμπήσει πάνω στο κάθισμα προκαλώντας τον με το βλέμμα της. Εκείνος έχει κολλήσει απάνω στην καρέκλα από την άλλη πλευρά.
«ΠΑΜ» Πέμπτο χτύπημα. Του προτάσσει το δεξί χέρι της με χάρη όπως μια κυρία της καλής κοινωνίας θα το έδινε σε ένα καβαλιέρο για να χορέψουν κατά τη διάρκεια ενός μασκέ πάρτυ τον 18ο αιώνα. Εκείνος το δέχεται και η γυναίκα στηρίζεται στο πόδι που εχει πάνω στη καρέκλα και ανεβαίνει πάνω της. Κοιτάει τον άντρα αφ’υψηλού και της αρέσει.
«ΠΑΜ» Έκτο χτύπημα. Κρατιούνται ακόμα από το χέρι. Την τραβάει λίγο προς το μέρος του, εκείνη γέρνει, ακουμπάει το άλλο χέρι  στον ώμο του και ο άντρας με μια κίνηση γεμάτη πάθος την σηκώνει στον αέρα και κάνοντας την μία στροφή 180 μοιρών την προσγειώνει στο έδαφος μπροστά του.
Και αρχίζει ένας αγώνας συναισθημάτων που αποτυπώνεται στο χορό. Εκείνη πάει να του φύγει μα αυτός την κρατάει σφιχτά, την σφίγγει πάνω του, τα κορμιά τους παλεύουν, τα βλέμματα μιλούν, οι κινήσεις είναι πότε έντονες και πότε γλυκές, πότε παθιασμένες και πότε ερωτικές. Μετά προσπαθεί εκείνη να μπει στον «χώρο του» και αυτός οπισθοχωρεί, η αιώνια πάλη των φύλων. Το τέλος τους βρίσκει σφιχταγκαλιασμένους να βαριανασαίνουν. Κουρασμένους μα ευτυχισμένους.

Στο πρώτο χτύπημα, με το που άνοιξε ο προβολέας εξαφανίστηκαν όλα: το θέατρο, οι θεατές, η παράσταση, η οικογένεια και οι φίλοι μου, η σκηνή, το άγχος, οι σκέψεις, τα φλας από τις φωτογραφικές, τα χειροκροτήματα δεν υπήρχαν. Το μόνο που υπήρχε ήταν ο εαυτός μου, ο δάσκαλος μου και η μουσική. Έκανα όλη τη χορογραφία, για μία και μοναδική φορά, αλάνθαστα. Μόλις τελείωσε η χορογραφία και υποκλίθηκα, συνειδητοποίησα που βρίσκομαι και επανήρθα στην πραγματικότητα. Το άγχος ήρθε μαζεμένο και ξέσπασε στο σώμα μου με τρέμουλο, αδυναμία και υπόταση. Έφτασα στα καμαρίνια στα πρόθυρα λιποθυμίας, αλλά ηρέμησα άμεσα. Και μόλις ηρέμησα κατάλαβα: ο χορός είναι μέσα μου, είναι στην ψυχή μου. Γι’αυτό όλα τα άλλα καταλάγιασαν όσο χόρευα. Γιατί αυτό που κάνω το ΖΩ, με εκφράζει έχω ταυτιστεί με αυτό. Είναι κομμάτι μου.  Από εκείνη τη μέρα δεν ήμουν ποτέ πια ο ίδιος άνθρωπος.

10 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. περίμενα από μέρες να το ολοκληρώσεις για να σχολιάσω, με ακόμα πιο σχηματισμένη εικόνα...ο πιο παθιασμένος χορός, ο πιο ερωτικός χορός τούτος!! σαν χορό εγώ τον έχω χορέψει μόνο λεκτικά και με τα μάτια της ψυχής βλέποντας, διαβάζοντας, γράφοντας...κι όμως ο παραλληλισμός σου με την ερωτική σχέση με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη κι ενθουσιασμένη...πανέμορφος ο χορός σου που μου χάρισες και χόρεψα μαζί σου απόψε, μικρή νεραϊδένια μου!!...πολλά φιλάκια, όνειρα με αέρινα βήματα χορευτικά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. παθιασμένος χορός...τι υπέροχη περιγραφή!
    είσαι τόσο τυχερή που έχεις τη δυνατότητα να κάνεις κάτι που σε εκφράζει και σε γεμίζει τόσο πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν έχω λόγια... για όσα περιγράφεις στο τέλος... βλέπεις είναι μία και απο τις δικές μου αδυναμίες (σου είχα εξηγήσει λίγες μέρες πριν), μπράβο κοριτσάκι μου, μη το παρατήσεις ΠΟΤΕ!!
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανατρίχιασα πραγματικά!
    Διάβασα όλα μαζί τα μέρη της αφήγησης..
    Μπράβο...!
    Σε ζηλεύω που έχεις τόσο έντονα συναισθήματα κ βρήκες κάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι έτσι!
    Είσαι τυχερή!
    Πολλά φιλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο χορός είναι αυτό πού είπες "ο χορός είναι μέσα μου, είναι στην ψυχή μου." .. Είναι η δική σου δημιουργία .. φαντάσου τό σάν έναν πίνακα ζωγαραφικής .. ο Καμβάς ο χορός καί εσύ τό πινέλο.. αυτά τά 2 πάνε πάντα μαζί ..
    Τήν Καλημέρα μου .
    Φιλάκια Νεραίδένια .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Yπέροχο!
    Πολλά μπράβο για όλη αυτή τη μαγική ατμόσφαιρα που δημιούργησες!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα μικρή μου Νεράιδα,
    πέρασα να δω τι κάνεις?
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τί κάνεις μικρή μου Νεραιδούλα ??? ολα καλα΄??
    μού λέιπουν τά "βήματα"σου .
    Τήν καλημέρα μου.
    φιλάκι νεραιδένιο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Από τις ομορφότερες αναρτήσεις που άγγιξαν τα μάτια μου.. Η τέλεια περιγραφή.. άκουγα μέχρι και την μουσική.. πραγματικά δεν έχω λόγια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή