Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Κανείς δεν ενδιαφέρεται αν χορεύεις καλά. Απλά σήκω και χόρεψε! Dave Barry


 Εγώ και ό χορός - Μέρος 2ο


Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα μαθήματα. Το tango καρφώθηκε μέσα μου από την πρώτη στιγμή. Στα πρώτα μαθήματα δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία στους υπόλοιπους χορούς αλλά περίμενα την ώρα και τη στιγμή που θα ξεκινήσει το ερωτικό και παθιασμένο τανγκο. Και είχα και ένα απίστευτο πρόβλημα με τη samba: ενώ κουτσά στραβά θυμόμουν τα βήματα των χορών στο επόμενο μάθημα με τη samba επί εβδομάδες ήταν λες και κάποιος έμπαινε μέσα στο μυαλό που και έκανε delete οτιδήποτε είχα διδαχτεί. Ακόμα και το πρώτο βήμα! Είχα φτάσει σε σημείο να βλέπω εφιάλτες, δεν ξέρω γιατί και δεν μπόρεσα να το εξηγήσω ποτέ! Και τελικά άρχισα να την φοβάμαι...
Πήγα σε πάρτυ της σχολής από παρότρυνση της ιδιοκτίτριας της σχολής χορού (με την οποία παρεπιμπτόντως είχα πολύ φιλικές σχέσεις και θα την λέμε Α.) από την πρώτη εβδομάδα κι ας μην ήξερα που πάνε τα τέσσερα. Είπα «θα πάω να δω πως είναι, δεν θα χορεψω αφού δεν ξέρω να χορεύω». Ναι καλά! Κούνια που με κούναγε! Από τη δουλειά σχολούσα μισή ώρα πριν αρχίσει το πάρτυ οπότε φρόντισα να έχω μαζί μου ρουχάκια να αλλάξω. Επειδή είμαι άνθρωπος που δεν κάνει εύκολα γνωριμίες και θα πήγαινα μόνη μου ενώ ταυτόχρονα ήξερα πως ο δάσκαλος μου λόγω υποχρεώσεων δεν μπορούσε να είναι στα πάρτυ, είχα ετοιμάσει μία δικαιολογία σε περίπτωση που ένιωθα ότι θέλω να φύγω: ότι έχω να πάω σε γενέθλια.
Μόλις σχόλασα λοιπόν και ετοιμάστηκα πήγα στη σχολή, ανέβηκα στο χόρο που γινόταν το παρτυ, καλησπέρισα την Α. και βλέποντας ότι είχε ήδη κόσμο μαζεμένο σε παρεούλες αισθάνθηκα μόνη και άσχημα. Οπότε μαζί με την καλησπέρα της δήλωσα πως ήρθα για λίγο και πως έχω να πάω σε γενέθλια οπότε θα αποχωρήσω νωρίς. Η Α., μια γυναίκα ετών 50+ ήταν πάντα ευγενέστατη, χαμογελαστή και από αυτούς τους ανθρώπους που μου ανοίγουν την καρδιά και χαίρομαι να είμαι στον ίδιο χώρο μαζί τους. Μου είπε να κάτσω μαζί της αλλά αρνήθηκα ευγενικά (είχε ήδη την παρέα της) και έκατσα στο δίπλα τραπέζι, μόνη.
Στα επόμενα 5 λεπτά ήρθαν 2 άντρες και μια γυναίκα οι οποίοι έκατσαν μαζί μου. Γνωριστήκαμε αμέσως και με έκαναν να νιώσω πολύ άνετα. Στο μέλλον θα έβγαινα σχεδόν κάθε εβδομάδα μαζί τους για χορό. Και πάνω που ξεκινούσε το πάρτυ και έλεγα στα παιδιά πως έχω κάνει μόνο το μάθημα που σας περιέγραψα στο πρώτο ποστ και πως με τόσους χορούς που δοκιμάσαμε δεν θυμάμαι ούτε ένα βήμα τσουπ! Έρχεται ο Γ. Ο οποίος ήταν δάσκαλος στην σχολή να με πάρει για τον πρώτο χορό. Με τραβάει από το χέρι «Όχι, δεν ξέρω να χορεύω» του πετάω εγώ, «ούτε εγώ» μου λέει χαμογελαστά και με τραβάει πιο δυνατά.
Και τώρα; Ντροπή και κακό, δεν υπήρχε άλλο ζευγάρι στην πίστα, νόμιζα πως όλοι θα με κοιτάνε και θα σχολιάζουν «η άσχετη, τι ήρθε να κάνει» ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Για να μη σας κουράσω όμως: χόρεψα. Χόρεψα πολύ. Ασταμάτητα. Με είδαν καινούρια και δεν με άφησαν να κάτσω καθόλου. Τελείωνε ο ένας χορός με το που γύριζα με κατεύθυνση προς το τραπέζι, να άλλος ένας καβαλιέρος «χορεύεις;» Και όχι να σου πω θα με αφήσεις να κάτσω; Μπαααα! Και δώστου να χορεύω και να φεύγουν οι ντροπές και να μου αρέσει όσο τίποτα!
Χόρεψα όλο το βράδυ. Μέχρι και σήμερα δεν έχω καταλάβει τι χόρεψα ακριβώς αλλά χόρεψα. Όχι με τα πόδια, με την ψυχή μου. Όταν τελείωσε το πάρτυ ήμουν ευτυχισμένη και ανάλαφρη.
Κατά τις χαιρετούρες και το καληνύχτισμα η Α:
«Πως πέρασες;»
«Υπέροχα!»
«Το πάρτυ γενεθλίων που είχες να πας;»
Ουπς... το ξέχασα τελείως αυτό! Δεν πειράζει, και αύριο μέρα είναι!

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα Νεραιδούλα μου ,χόρευε οσο τό μπορείς ,ο χορός είναι έκφραση ,πάθος,έρωτας ,δύναμη , είναι η ίδια η ζωή , γιά αυτό χόρευε ακόμα καί στόν "υπνο" σου ... ε νά μήν σέ αφήσω παραπονεμένη καί σήμερα σού αφιερώνω 2 πολύ αγαπημένα μου βιντεάκια πού πιστέυω αξίζουν .

    http://www.youtube.com/watch?v=DFLXm7HQ-jI

    http://www.youtube.com/watch?v=dBHhSVJ_S6A

    τό δέυτερο είναι από τήν γνωστή τανία (καί αυτή μιά απ τίς αγαπημένες)
    Καί εάν θέλεις πέρνα καί μιά βολτούλα από τό blog μου .. εδώ:

    http://almolibro.blogspot.com/2010/12/blog-post.html

    έχω κάτι γιά σένα μέ αγάπη (σόρυ δέν τά βρήκα σέ πρασινούλι) ..

    Νά έχεις μιά ομορφη μέρα .
    πολλά φιλιά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ψυχούλα μου καλημέρα!
    Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
    Τ'απογεύματα είναι το δεύτερο αγαπημένο μου τανγκο με ελληνικό στίχο (μετά της Χαρούλας) και το Άρωμα Γυναίκας είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες! Χτύπησες φλέβα! :-)
    Τα δωράκια σου υπέροχα, θα τα αναρτήσω αμέσως.

    Δυστυχώς δεν χορεύω πλέον... θα τα διαβάσεις σε αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν...

    Να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα!
    Πολλά νεραιδοφιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή